توکن اوراق بهادار چیست؟

اغلب افراد فعال در حوزه کریپتو توکن، کوین و ارز دیجیتال را یکی می‌دانند. این در حالی است که هر یک از موارد ذکر شده عملکرد مخصوص به خود را داشته و کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. Token ها انواع مختلفی دارند و در شرایط مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. با شناخت انواع رمز ارز می‌توانید درک بهتری از آن داشته باشید و هوشمندانه‌تر روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنید. توکن امنیتی یا توکن اوراق بهادار یکی از مباحث چالش برانگیز است که اهمیت بسیار زیادی دارد. این دارایی ها به صورت قانونی ساخته می‌شوند و به افزایش امنیت سیستم و داده‌ها کمک می‌کنند. اما به‌راستی Security Token چیست و چه ویژگی‌هایی دارد.

توکن اوراق بهادار چیست؟

توکن اوراق بهادار با توکنیزه کردن سهام یک شرکت، شکل دیجیتال اوراق بهادار سنتی را با استفاده از تکنولوژی بلاک چین ارائه می‌کنند. یکی از مسائلی که در اینجا مطرح می‌شود، قوانینی است که درباره سهام و اوارق بهادار وجود دارد. Security Token توسط مقامات نظارتی مالی به‌عنوان اوراق بهادار در نظر گرفته می‌شود، به همین خاطر این نوع از توکن‌ها مشمول مقررات می‌شوند. اینکه آیا این یک چیز مثبت یا منفی است، به دیدگاه و تفکرات افراد بستگی دارد. برای گروهی از فعالان فضای کریپتو که با تفکرات نهادزدایی و غیرمتمرکزسازی سیستم‌ها پا به میدان گذاشتند، ممکن است این موضوع یک اتفاق منفی باشد. اما در طرف دیگر کسانی که از فضای سنتی مالی و سرمایه‌گذاری می‌خواهد وارد این فضا شوند، مثبت و خوشایند باشد.
زمانی که در‌آمریکا صحبت از اوراق بهادار و قانون‌گذاری می‌شود، همه چیز به کمیسیون بورس و اوراق بهادار یا SEC ختم می‌شود. این نهاد برای اینکه تایید کند چیزی در دسته‌بندی اوراق بهادار قرار می‌گیرد یا نه، از یک روش به‌نام تست هاوی (The Howey Test) که چهار معیار دارد، استفاده می‌کند. این معیارها عبارتند از:
•    سرمایه‌گذاری پولی وجود داشته باشد.
•    انتظار سوددهی وجود داشته باشد.
•    سرمایه‌گذاری پولی در یک شرکت عمومی انجام شده باشد.
•    هر نوع سودی از تلاش یک مروج یا شخص ثالث حاصل می‌شود.

تفاوت میان توکن بهادار و اوراق بهادار چیست؟

«اوراق بهادار» (Security)، به یک ابزار مالی تعویض‌پذیر و معامله‌پذیر اشاره می‌کند که دارای نوعی ارزش پولی و مبادله‌ای است. این اوراق، گواهی بر مالکیت تمام یا بخشی از سهام یک شرکت یا بنگاه تجاری هستند. توکن بهادار، همان اوراق بهادار است، اما به شکل دیجیتالی. علاوه بر این، توکن بهادار از بستر بلاکچین برای ثبت اطلاعات استفاده می‌کند؛ در حالی که داده‌های مالکیت اوراق بهادار، نزد سازمان‌های گرداننده بازارهای سهام نگه‌داری می‌شود. بنابراین در مجموع می‌توان گفت که «ماهیت دیجیتالی» و «بلاک چین‌محوری»، دو ویژگی متمایز توکن‌های بهادار در مقایسه با اوراق بهادار است.

توکن اوراق بهادار چگونه کار می کند؟

توکن‌های اوراق بهادار به‌عنوان سرمایه‌گذاری ایجاد می‌شوند و کاربرانی که دارای این توکن‌ها هستند در سود و ضرر شرکت سهیم خواهند بود. در واقع هر زمان که شرکت تولید کننده Security Tokenمتحمل سود شود، سودهای به دست آمده به شکل توکن اضافی در اختیار صاحبان آن قرار می‌گیرد. بلاکچین شرایطی را فراهم کرده است که کسب و کارها می‌توانند از طریق آن شروع به رای‌گیری درباره شرکت خود کنند و به سرمایه‌گذاران این امکان را فراهم کنند که در تصمیم‌گیری‌ها شرکت کنند. یک توکن ارز دیجیتال اگر بتواند تست‌های هاوی (howey) را پشت سر بگذارد تحت عنوان یک ارز امنیتی در نظر گرفته خواهد شد. این Token ها ارزش خود را از یک دارایی خارجی همانند شرکت یا سهام به دست می‌آورند. توکن‌ اوراق بهادار به‌عنوان یکی دارایی امنیتی شناخته می‌شود به همین جهت باید مورد تایید قوانین اوراق بهادار فدرال باشد.

نتیجه گیری :
به نظر می رسد توکن‌ های اوراق بهادار یک پیشرفت منطقی برای صنعت مالی هستند. علیرغم استفاده از فناوری بلاک چین، آنها به اوراق بهادار سنتی بسیار نزدیکتر از ارزهای دیجیتال یا حتی سایر توکن ها هستند. با این حال، هنوز کارهایی در بخش نظارتی باید انجام شود. با دارائی هایی که می توان به راحتی در سراسر جهان منتقل کرد، مقامات باید راه هایی برای تنظیم موثر صدور و جریان آنها بیابند. برخی گمان می کنند که این نیز می تواند با قراردادهای هوشمندی که قوانین خاصی را رمزگذاری می کند، خودکار شود. پروژه هایی مانند Ravencoin، Liquid و Polymath در حال حاضر صدور توکن‌ های اوراق بهادار را تسهیل می کنند.