عرضه اولیه صرافی IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا Initial Exchange Offering چیست؟ تفاوت آن با ICO چیست؟ IEO یا عرضه اولیه رمز ارز از طریق صرافی‌های ارز دیجیتال چه مزایا و معایبی دارد؟ پروژه‌ها و پلتفرم‌هایی که در دنیای رمز ارزها به دنبال پیاده‌سازی ایده خود هستند، برای اجرای کامل آن به منابع مالی زیادی احتیاج دارند. برای تامین سرمایه مورد نیاز برای توسعه یک پروژه راه‌های بسیاری وجود دارد. یکی از این روش‌ها، ایجاد توکن پروژه و فروش آن ارز در جامعه است. ICO، IEO و IDO سه روش رایج برای تامین منابع مالی مورد نیاز برای پروژه‌های فعال در حوزه رمز ارزهاست. ما در این مقاله IEO را معرفی خواهیم کرد. همچنین نحوه شرکت در این عرضه اولیه برای ایرانیان را مورد بررسی قرار خواهیم داد. تحریم ICO ها توسط چین در اواخر ۲۰۱۷ باعث شد که استارت‌آپ‌های کریپتو در این کشور سعی کنند راه حل‌های دیگری برای جمع‌آوری وجوه مورد نیاز برای پروژه‌هایشان پیدا کنند. این پروژه‌ها روند جدید دیگری بنام عرضه اولیه صرافی یا Initial Exchange Offering (IEO) را معرفی کردند. این نوآوری باعث شد که آن‌ها بدون ترس از قانون یا مقامات به جمع آوری وجوه مورد نیاز خود بپردازند.

عرضه اولیه صرافی IEO چیست؟

ارزهای دیجیتال و بازار کریپتوکارنسی در سال‌های اخیر مورد توجه غالب مردم دنیا و حتی شرکت‌های بزرگی از جمله Meta و پی پل (PayPal) قرار گرفته است. این اتفاق باعث شکل‌گیری تعداد زیادی رمز ارز ناشناخته و نو‌ظهور شده که با اهداف گوناگونی ایجاد شده‌اند. طبق اطلاعات سایت کوین مارکت کپ، در حال حاضر حدود ۲۰ هزار رمز ارز در دنیا وجود دارد که تعداد بسیاری از آن‌ها برای ما ناشناخته هستند. این‌که از این میان کدام پروژه شکست می‌خورد و کدام پروژه به اهداف اصلی خود می‌رسد به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از این عوامل، میزان سرمایه و قدرت مالی است. شرکت‌ها و موسسات مالی در تمام دنیا برای این‌که برنامه‌های خود را پیش ببرند، به منابع مالی قابل توجه نیاز دارند. در این میان، پروژه‌های نوپا و کوچک برای جذب سرمایه اقدام به عرضه سهام یا توکن می‌کنند. آن‌ها ابتدا نقشه راه و برنامه خود را به مردم ارائه می‌دهند تا افراد در صورت تمایل، سهام یا ارز دیجیتال آن‌ها را خریداری کنند. این جذب سرمایه از طریق راه‌های مختلفی صورت می‌گیرد که عرضه اولیه صرافی و ICO از مهم‌ترین آن‌ها است. در ادامه با تمامی این مفاهیم آشنا می‌شویم و به مزایا و معایب هر یک اشاره می‌کنیم.

IEO چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟

IEO مخفف Initial Exchange Offering و به معنای عرضه اولیه صرافی یا عرضه اولیه توکن‌ها بر بستر یک صرافی ارز دیجیتال می‌باشد. ICO هم یکی دیگر از عرضه اولیه‌هایی می‌باشد که طرفداران خاص خود را دارد. ICO عرضه اولیه سکه می‌باشد که به صورت مستقیم توسط تیم یک پروژه برگزار می‌شود. یکی از نکات مهم در مورد عرضه اولیه صرافی یا IEO، این است که این عرضه اولیه به نمایندگی از یک استارتاپ و توسط یک صرافی مدیریت می‌‌شود و هدف آن جمع آوری سرمایه در ازای فروش توکن می‌باشد. با توجه به اینکه فرآیند فروش توکن‌ها بر روی پلتفرم‌های صرافی انجام می‌شود و صرافی‌ها مانند یک واسطه عمل می‌کنند، صادرکنندگان توکن‌ها یک کارمز مشخص به صرافی‌ها پرداخت می‌کنند و علاوه بر آن، درصدی از فروش توکن‌ها را در اختیار این صرافی قرار می‌دهند. در عوض، بلافاصله بعد از تمام شدن IEO، توکن‌های مورد نظر در صرافی لیست می‌شوند. همانطور که گفته شد صرافی‌ها درصدی از فروش توکن‌ها را دریافت می‌کنند، همین موضوع باعث شده است که این صرافی‌ها انگیزه‌ی زیادی داشته باشند و در زمینه بازاریابی و تبلیغات فعالیت کنند. یکی از نکات مهم در مورد IEO این است که نیاز نیست وجه لازم برای خرید عرضه اولیه را به صورت مستقیم به استارتاپ بفرستید، بلکه می‌توانید یک حساب کاربری در صرافی مورد نظر خود ایجاد کنید و از طریق ارزهایی که در کیف پول صرافی وجود دارند، برای خرید توکن‌ها اقدام کنید.

نتیجه گیری :
به لطف تناوب کمتر IEOها (کمتر بودن تعداد در مقایسه با ICOها)، که از سخت‌گیری صرافی‌ها ریشه می‌گیرد، از شر تعداد زیادی پروژه بلاک چینی و رمز ارزی ضعیف و مخصوصا کلاهبرداری راحت شدیم. البته هیچ روشی مصون از مشکلات احتمالی نیست، اما آمار نشان‌دهنده کاهش شدید احتمال شکست و کلاهبرداری به واسطه برگزاری عرضه اولیه صرافی به جای عرضه اولیه سکه است. البته نباید فراموش کرد صرفا وجود یک IEO، به معنی الزام همه سرمایه‌گذاران برای شرکت در آن نیست. حتی اگر صرافی بزرگی نظیر بایننس نیز از یک پروژه پشتیبانی می‌کند، همچنان باید شخصا به اندازه کافی تحقیق کرده و در کنار مطالعه وایت پیپر، درباره تیم توسعه‌دهنده و آینده ایده آن‌ها تحقیق انجام بدهید. پایین آمدن ریسک شکست به لطف IEO، هرگز به معنی صفر شدن آن نیست.