احراز هویت kyc چیست؟

KYC چیست؟ KYC به مفهوم احراز هویت مشتری یا به عبارت ساده تر (Know Your Customer) است. در واقع KYC یک فرایند یا یک مفهوم کاربردی در دنیای اقتصاد امروز شناخته می شود که به جز نهاد های مالی سایر شرکت ها و نهاد از آن استفاده می کنند. در واقع KYC با هدف مقابله با پولشویی و ایجاد خلاف های اقتصاد طراحی و اجرا شد اما کاربری بالای آن موجب شد که بسیاری از شرکت ها و نهاد های دیگر بر اساس این فرایند اقدام به جذب و نگهداری مشتری کنند. در واقع شما به واسطه مراحل KYC می توانید مشتری خودتان را بهتر بشناسید و بر اساس شناختی که از مشتری پیدا می کنید به او خدمات ارائه دهید. به عبارت ساده تر توسط KYC خدمات ارائه شما متغیر و متناسب کاربر خواهد بود. از این رو بسیاری از کشورهای سطح اول جهان با راه اندازی قانون KYC و احراز هویت KYC به نوعی خدمات ارائه شده به کاربران اروپایی و آمریکایی را از سایر کاربران مجزا کرده اند. حتی برخی از نهاد های مالی مانند بایننس پای را کمی فراتر گذاشته اند و عملا با اعمال قانون خون در مراحل KYC عملا کاری به ملیت ندارند.

احراز هویت kyc چیست؟

در پاسخ به KYC چیست؟ باید گفت که این نام مخفف عبارت Know Your Customer and sometimes Know Your Client یا «مشتری خود را بشناسید» است و مرحله بررسی اولیه مشتری در فرآیندهای AML است. وقتی یک مؤسسه مالی مشتری جدیدی را می‌گیرد، رویه‌های KYC برای شناسایی و تأیید اینکه آیا مشتری همان کسی است که می‌گوید است، انجام می‌شود. این امر مؤسسات مالی را قادر می‌سازد تا بر اساس تمایل آنها به جرایم مالی، ارزش ریسکی را به این مشتری اختصاص دهند. اکنون با تبدیل شدن صرافی‌ها و کیف پول‌های رمزنگاری به موسسات مالی، KYC باید به برنامه‌های AML ارز دیجیتال برای این نهادها اضافه شود. این فرآیند شامل جمع آوری اطلاعات شناسایی شخصی مشتری (PII) باشد که شامل نام کامل، تاریخ تولد و آدرس است. این اطلاعات با اسناد رسمی صادر شده توسط دولت آنها، مانند گذرنامه یا گواهینامه رانندگی، و مدرک نشانی آنها، چیزی مانند قبض آب و برق تأیید می‌شود. سپس یک مشتری باید در برابر پایگاه‌های اطلاعاتی رسمی که افراد در معرض سیاسی (PEP) و هر کسی که علیه آنها تحریم شده است، تأیید شود. این امر مؤسسات مالی را قادر می‌سازد تا خطر پولشویی و جرایم مالی هر مشتری را بهتر درک کنند.

اهمیت kyc در رشد کسب و کارها چیست؟

به نظر می‌رسد که شناسایی مشتریان kyc باعث شود تا مشتریان بانک‌ها، زمان زیادی را صرف درج اطلاعات کنند. این در حالی است که رشد کسب و کارها با احراز هویت kyc بسیار بیشتر از زمان اتلاف شده آن‌ها برای درج اطلاعات می‌باشد. سهم زیادی که kyc در رشد کسب و کارها دارد، به ۴ عنصر اصلی تشکیل دهنده آن مربوط می‌شود. پذیرش سیاست‌ها، مراحل شناسایی، نظارت بر تراکنش‌ها و مدیریت ریسک همان چهار عنصر اساسی تشکیل دهنده kyc هستند. پذیرفتن این 4 عنصر مهم و عمل کردن به آن‌ها موجب می‌شود تا حجم زیادی از سرمایه به طور مشکوک از چرخه کسب و کار خارج نشود. به طور کلی، احتمال انجام کارهایی مانند پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه همانند خارج کردن مبلغ زیادی از هزینه سرمایه گذاری شده توسط هکرها به صفر خواهد رسید.

چه کسب و کارهایی به kyc نیاز دارند؟

حال که متوجه شدیم kyc چیست، می‌توانیم بررسی کنیم که چه سازمان‌هایی می‌توانند از آن استفاده کنند. معمولا هنگامی که مشتری جدیدی به یک کسب و کار اضافه می‌شود یا زمانی که مشتری فعلی، محصولی را خریداری می‌کند، رویه‌های استاندارد kyc اعمال می‌شود. مقررات kyc تقریبا به همه موسساتی که با پول سر و کار دارند (تقریبا هر تجارتی) مرتبط است. موسساتی مانند:
•    بانک‌ها
•    اتحادیه‌های اعتباری
•    شرکت‌های مدیریت دارایی
•    فین‌تک ها
•    پلتفرم‌های وام‌دهی
با این حال، احراز هویت مشتری (kyc) نه تنها برای شرکت‌ها و موسسات مالی، بلکه برای سازمان‌ها در تمام صنایع مورد نیاز است.

نتیجه گیری :
احراز هویت kyc به منظور جلوگیری از پولشویی و فعالیت‌های مجرمانه و غیرقانونی، توسط بانک‌ها، شرکت‌ها، صرافی‌ها و غیره انجام می‌شود. KYC شامل مراحلی مانند ارائه مدارک شناسایی، بانکی، اثبات محل سکونت و غیره است که با ارائه این مدارک، اگر شخصی اقدامات مشکوک انجام داد، سریعا دستگیر شود. با استفاده از احراز هویت، اعمال غیرقانونی به حداقل می‌رسد؛ البته KYC با شیوه‌های سنتی، امروزه تاثیرشان کم شده و هنوز هم برخی افراد یا سازمان‌ها می‌توانند به پولشویی بپردازند. استفاده از فناوری بلاک چین برای KYC ، هم می‌تواند باعث افزایش سرعت این روند شود و هم بسیار دقیق‌تر و امن‌تر انجام می‌شود.