لاک دراپ چیست؟

بسیاری از کاربران عرصه ارز دیجیتال با مفهوم ایردراپ آشنا هستند، اما ممکن است حتی حرفه‌ای‌ترین کاربران این حوزه نیز اسمی از لاک دراپ‌ (Lockdrop) نشنیده باشند یا در آن مشارکت نداشته باشند. لاک دراپ موضوعی است که از محبوبیت کمتری نسبت به ایردراپ برخوردار است، اما از آن کارآمدتر است. در این مقاله به این می‌پردازیم که لاک دراپ چیست، نحوه عملکرد آن را توضیح می‌دهیم و این موضوع را بررسی می‌کنیم که چرا مشارکت در Lockdrop بهتر از ایردراپ است و چرا سرمایه‌گذاران و پروتکل‌ها باید به لاک دراپ‌ها توجه بیشتری داشته باشند.

لاک دراپ چیست؟

لاک دراپ‌ها همان ایردراپ‌های اصلاح‌شده‌ای هستند، که کاربران باید به آن متعهد باشند تا بتوانند توکن‌های رایگان را دریافت کنند. در Lockdrop، شما یک توکن را به مدت مشخص سپرده‌گذاری (Stake) می‌کنید و سپس توکن‌های استیک شده و توکن دیگری را پس از عرضه دریافت می‌کنید. برای مثال، شما به استیکینگ اتر می‌پردازید و ETH و توکن بومی پلتفرم را پس از عرضه آن دریافت می‌کنید. مدت Staking متغیر است؛ توکن‌ها در قرارداد هوشمند قفل می‌شوند و میزان سود شما به نسبت همان مقدار توکن سهام‌گذاری‌شده تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، هرچه توکن بیشتری استیک کنید و هرچه مدت سپرده‌گذاری شما بیشتر باشد، سود بیشتری دریافت می‌کنید. هدف لاک دراپ‌ها، تشویق کاربران به حضور و مشارکت بیشتر و موثرتر است. اگر کاربران مقداری از توکن‌های خود را قفل کنند تا به ارتقای امنیت شبکه کمک کنند، به موفقیت شبکه مذکور بیشتر علاقمند خواهند بود.

تفاوت لاک دراپ (Lockdrop) با ایر دراپ (Airdrop) :

بسیاری از فعالان حوزه ارز دیجیتال ممکن است در ابتدا این دو روش را با یکدیگر اشتباه بگیرند؛ چرا که از جهات بسیاری شبیه به هم عمل می‌کنند؛ اما واقعیت این است که لاک دراپ‌ها نسخه اصلاح شده ایر دراپ‌ها هستند. برای فهم بیشتر تفاوت‌های این دو روش بهتر است ابتدا به شرح چگونگی ایر دراپ بپردازیم. ایر دراپ‌ها در اصل یک روش بازاریابی هستند که در آن توسعه دهندگان پروژه‌ها در زمان آغاز پروژه به کاربران مقداری توکن رایگان می‌دهند تا به این وسیله بتوانند سطح بازار و تعداد کاربران فعال خود را گسترش دهند. اینکار به این دلیل که کاربران دریافت کننده توکن شروع به خرید و فروش توکن در بازار می‌کنند، باعث می‌شود سطح تراکنش مربوط به پروژه و رمزارز بالا رفته و ارزش آن ارز دیجیتال رشد کند. اما فرق این روش نسبت به لاک دراپ چیست؟ اساسی‌ترین تفاوت بین لاک دراپ و ایر دراپ این است که در لاک دراپ کاربر باید مقداری سرمایه را برای قفل شدن در اختیار داشته باشد تا بتواند توکن‌های اضافی را بعد از مدت زمان مشخص دریافت کند؛ اما در ایر دراپ این کار بدون نیاز به استیکینگ و تنها با اقداماتی که توسط توسعه دهندگان پروژه مشخص می‌شود نظیر شرکت در شبکه آزمایشی، ارائه نقدینگی و موارد دیگر انجام می‌شود و به توکن‌های رایگان دست می‌یابید. در واقع در سیستم لاک دراپ تعهد پولی بیشتر است؛ اما در این روش نیز عموما شما باید سرمایه خود را با یک پروتکل جدید و عموما خطرناک که توسط توسعه دهنده آغاز شده است، در اشتراک بگذارید و در مدت زمان قفل شدن دارایی خود، فرصت‌های احتمالی بازار را از دست می‌دهید؛ ولی در ایر دراپ به دلیل عدم وجود شرط استیکینگ کاربر متحمل این شرایط نخواهد شد و تنها در ازای حمایت از پروتکل جدید به مقدار مشخص شده از توسعه دهنده توکن رایگان هدیه می‌گیرد.

نتیجه گیری :
در این مقاله به پاسخ این سوال پرداختیم که لاک دراپ چیست. Lockdropها در عرصه کریپتو بیش از پیش محبوب می‌شوند، به طوری که پروتکل‌های جدید نظیر بَسشِن (Bastion) یا رتروگرید (Retrograde) در حال عرضه نسخه‌های لاک دراپ مخصوص خود هستند. اما قبل از آنکه در لاک دراپ‌ها سرمایه‌گذاری کنیم باید نحوه عملکرد و اهداف آنها را به طور کامل بشناسیم. شاید بتوان گفت که لاک دراپ‌ها کارآمدتر و سودآورتر از ایردراپ‌ها هستند، اما ارزیابی دقیق این موضوع دشوار است و هنوز جای کار دارد. در نتیجه توصیه می‌شود که به این مکانیزم توزیع توکن که هر روز بر محبوبیت آن افزوده می‌شود دقت بیشتری معطوف کنیم.